Tijd is kostbaar. Zodra je aan het verleden terugdenkt, is dat al tijd verloren. Die tijd komt nooit meer terug. Als je aan de toekomst moet denken, de tijd in de toekomst bestaat ook nog altijd niet. En dan neem je het heden. Dan moet je het heden tussen het verleden en de toekomst plaatsen en dan begrijp je wel hoe weinig tijd je eigenlijk elke keer maar hebt en de tijd die bestaat - ook echt minimaal is, vele malen minder dan we zouden denken.
Waar blijft de tijd?
En waar blijft de tijd? Kun je de tijd opslaan in je geheugen? Kun je in gedachten de tijd sneller of langzamer laten gaan? Gaat de tijd naar het heelal, waar het als golven van geluid en energie en vibraties het heelal nog meer uitbreidt waarin onze gedachten rondzwerven en misschien ook wel de tijd en de ruimte en die tijd heb je ook nodig om iets te maken. Net als dat God de tijd nodig had om dingen te maken. Maar je moet ook tijd voor jezelf nemen.
Tijd nodig om te herstellen
Rust pakken. En jezelf herpakken. Dat is waarom hij ons slaap heeft gegeven. Hij wist dat we de rust nodig hadden. De tijd om ons op te laden. De tijd waar je eigenlijk nooit bewust bent van jezelf, ook die tijd gaat verloren. En als je gedroomd zou hebben en het echt goed kunnen herinneren, had je dan meer tijd als dat je je dromen niet zou hebben onthouden? En zou het eigenlijk wel uitmaken als die tijd toch alweer verloren is gegaan omdat het het verleden is?
Klokken en tijd
Op het moment dat de klokt tikt, heeft het dan wel getikt? Of zit je in de volgende laag van tijd waar de klok nogmaals tik, en dan weer opnieuw? Tijd en ruimte – Relatie tussen natuurkunde en wetenschap – wel verschillende doelen of streven. We hebben een begrip van tijd op een fysieke manier. In het fysieke nu bestaat tijd. Wat bedoelen we met tijd als we het vergelijken met ruimte of de ruimte om ons heen?
Lagen van tijd in de ruimte en lagen van momenten in tijd
Alles, waaronder aarde en alle dingen. Al die ruimte genomen. Verschillende lagen van momenten. Tijd is er altijd en blijft veranderen. Energie is er altijd en blijft veranderen. Het leven is de verschillende momenten van tijd gezamenlijk genomen. Dus eigenlijk is tijd een deel van het leven maar tegelijkertijd ook het leven zelf als één geheel. Met je gedachten kun je heen en weer en hoeft het niet opeen te volgen net als met tijd het geval is.
Wat gebeurt er op elk individueel moment? En in hoeverre moeten we deze lagen van tijd opdelen? Het idee is dat het moment waarin je leeft, dat je vanuit daar kunt zien wat de toekomst te vertellen heeft. Je leeft in de toekomst zodra je in tijd beweegt. Maar de tijd is weer weg en je bent tegelijkertijd in het heden. Het is hetzelfde wat er gebeurt als ik begin met typen.
Wat ga ik typen?
Ik heb elke keer voor elke toets meer tijd nodig om de letters op papier te zetten en met de letters de woorden te vormen en daar alinea’s van te maken en hoofdstukken te combineren en daar uiteindelijk een boek van maken. Daar is elke keer tijd voor nodig. En zelfs nu weet ik nog altijd niet wat ik in de toekomst ga typen maar ik zit alweer in de toekomst als ik een aantal seconde in gedachten terug ga terwijl ik typ en nu kan ik vanaf dat moment in gedachten denken aan wat ik een zin hiervoor getypt heb maar ik weet nog altijd niet wat ik ga typen en dat komt pas op het moment van typen en daar is elke keer weer tijd voor nodig .
De tijd is nodig om na te kunnen denken. De ruimte is nodig om in te kunnen bewegen. Alle ruimte om ons heen is nodig om tijd te gebruiken. Als er geen ruimte zou zijn, dan zou er geen tijd zijn. Alle momenten in de tijd ervaar je op dit moment en daarmee is het moment ook gelijk weer weg.
Kun je tijd winnen door erover na te denken?
Zou je buiten de tijd om kunnen leven? Teruggaan in de tijd in gedachten en in gedachten meer tijd eraan verbinden en dus in gedachten meer tijd hebben. Je kunt eigenlijk niet terug in de tijd want zelfs al zou je naar een jaar terug in de tijd gaan dan is het nog altijd iets wat je in de toekomst moet doen. Dus eigenlijk is naar het heden gaan daarmee naar het toekomst gaan.
Misschien is het wel beter om alle drie (verleden, heden en toekomst) te combineren. En misschien zijn ze alle drie wel echt. Het heden en het verleden zou je als waarheid kunnen nemen. Want dat is hetgeen dat al geweest is. De resultaten zullen de waarheid spreken. Alleen als je de waarheid spreekt, kun je het over tijd hebben. Anders zou de tijd al niet meer bestaan. Over de toekomst weten we nog altijd niets.
Weten we meer over het verleden, heden of de toekomst? Waar kunnen we meer over zeggen? Kunnen we meer zeggen over het heden omdat we op dat moment in de realiteit leven? Hebben we alleen invloed op het heden omdat je op dat moment handelingen uitvoert? Is het verleden echt ontastbaar en is de toekomst ook ontastbaar?
Maar weten we nou meer over het verleden of over de toekomst? En dan heb ik het over dingen die niet perse hoeven te bestaan, maar ook bedacht kunnen worden. Is het dan niet zo dat je alleen kunt nadenken over wat er gebeurt is in het verleden en dat onveranderlijk is? En dat terwijl je de toekomst nog wel altijd kunt veranderen in gedachten omdat het nog niet gebeurt is en je daarom dus ook meer tijd kunt toevoegen aan het verhaal en het zo uitbreiden in gedachten.
Kan ik meer tijd winnen door over de toekomst na te denken? Of is het beter om over het verleden na te denken? Is het zo dat mijn geheugen automatisch reageert op de toekomst maar heb ik daar wel het verleden voor nodig? Met de klok kunnen we de tijd meten.
Eerst konden we dat alleen doen door de zon te meten. De aarde en zon kun je met elkaar vergelijken. De zon draait namelijk op een voorspellende manier om de aarde heen. Het draait ongeveer 365 keer om de aarde heen in een jaar tijd. Elk jaar is dit hetzelfde als het aankomt op tijd. De sterren, de maan en de zon kunnen we gebruiken om tijd te meten.
Hetzelfde geldt voor de klok, deze zal ook elke keer blijven tikken. Er zijn genoeg klokken op aarde om fysieke tijd niet meer weg te kunnen denken. Het is vrijwel onmogelijk om alle klokken van aarde af te krijgen en dan alsnog zal de klok opnieuw uitgevonden worden omdat de zon en de maan en de sterren er nog altijd zijn en ons de mogelijkheid biedt om de tijd te meten.
Wanneer je tijd en een klok samen neemt, dan weet je dat een klok elke keer moet blijven tikken want anders heb je geen tijd. Dan heb ik het wel over een goedwerkende klok die tot in eeuwigheid kan blijven doortikken. Als je nou eens erover nadenkt dat de tijd zou stoppen? Of laten we de tijd eens stoppen. Alle seconden zullen ietsjes langzamer gaan. Wat zouden we ervan merken? Wij zelf niets, onze gedachten zouden ook voor heel even iets langzamer werken, maar wat wel echt duidelijk zichtbaar zou zijn, zijn de wijzers op de goedwerkende klok. Alleen met de klok kun je dan echt bepalen hoeveel tijd er voorbij is gegaan.