Het is moeilijk te bevatten in wat voor een tijd we vandaag de dag leven. Het is opstaan met angst, en naar bed gaan met angst. Althans, als je nog niet wakker bent. In Nederland zijn genoeg mensen de angst aangejaagd met het verhaal dat iedere dag maar hetzelfde is: zoveel corona doden, meer of minder besmettingen, IC gaat de druk weer eraf, en het neemt weer toe. Dan de maatregelen nog. Die blijven telkens maar gewijzigd worden.
Op een gegeven moment weet je niet meer waar je het moet zoeken. Je kunt beter binnenblijven zodat je zeker weet dat je niets fout doet. En wil je toch een keer buiten je boekje gaan? Dan heb je de buurtbewoners die graag met de kliklijn bellen. Er zijn grote kloven ontstaan tussen het contact van vrienden en familie.
Sommigen zijn erg bang voor het virus en verwachten van jou dat je er hetzelfde in staat. Anderen denken dat Corona helemaal niet bestaat. Het is niet meer zwart of wit. Het is bang of niet bang. En dan straks gevaccineerd of niet gevaccineerd. Ook dan voorzie ik grote problemen ontstaan tussen vrienden die wel of niet een vaccinatie hebben gehad.
Ben je nog wel welkom bij vrienden die wel een vaccin hebben genomen, terwijl je er zelf op tegen bent? Je bent dan in hun ogen nog altijd besmettelijk. Straks is het misschien zover uit de hand gelopen dat ze je als crimineel gaan behandelen. Het is lastig om met mensen te praten over Corona. Of je moet er beide hetzelfde gevoel bij hebben. Dat is helaas vaak niet het geval.
En het is maar net wat een persoon krijgt voorgeschoteld op televisie of internet. Iedereen heeft tegenwoordig een hele uitgesproken mening. Helaas komt dat niet tot zijn goedrecht. Hoe los je zoiets op? Door te praten? Of schop je dan weer iemand tegen het verkeerde been? Het blijft moeilijk.
Als iemand ideeën heeft, dan hoor ik het graag in de reacties hieronder.
Want we willen immers allemaal niet dat onze vrienden of familie “links” blijven liggen, nietwaar?