"Ik ben hier niet om deals te sluiten. Zie je, ik behoor niet tot een financieel belang of politieke partij. Dus ik kan ook niet iets besluiten, of onderhandelen.
Ik ben hier nog maar één keer om je te herinneren aan de noodsituatie waarin we ons bevinden. De crisis die jij en je voorgangers hebben gecreëerd - en ons hebben aangedaan. De crisis die u blijft negeren.
Ik ben hier om u te herinneren aan de beloften die u aan uw kinderen en kleinkinderen hebt gedaan. En om u te vertellen dat we niet bereid zijn een compromis te sluiten over de minimale veiligheidsniveaus die nog over zijn.
De klimaat- en ecologische crisis kunnen helaas niet meer worden opgelost binnen de systemen van vandaag. Volgens de huidige best beschikbare wetenschap is dat geen mening meer, dat is een feit.
En we moeten dit in gedachten houden aangezien landen, bedrijven en investeerders nu naar voren haasten om hun zogenaamde ambitieuze klimaatdoelstellingen en toezeggingen te presenteren. Hoe langer we deze ongemakkelijke waarheid vermijden, hoe langer we doen alsof we het klimaat en de ecologische noodsituatie kunnen oplossen zonder het als een noodsituatie te behandelen, hoe meer kostbare tijd we zullen verliezen.
En dit is tijd die we niet hebben. Tegenwoordig horen we naties en leiders over de hele wereld spreken over een existentiële klimaatnoodsituatie. En in plaats van de onmiddellijke actie te ondernemen die u in een noodgeval zou doen, komen ze met vage, hypothetische, verre doelen, ver in de toekomst.
Doelen gebaseerd op mazen in de wet en onvolledige cijfers. Doelen als "Net zero emission 2050". Doelen die gelijk staan aan overgave. Het is alsof je midden in de nacht wakker wordt terwijl je je huis in brand ziet staan. Dan besluit je om 10, 20 of 30 jaar te wachten voordat je de brandweer belt.
Terwijl het labelen van degenen die mensen alarmisten proberen te wekken. We begrijpen dat de wereld complex is en dat verandering niet van de ene op de andere dag gebeurt. Maar je hebt nu meer dan drie decennia van bla, bla, bla.
Hoeveel heb je nog nodig? Als het gaat om het omgaan met de klimaatnoodsituatie, bevindt de wereld zich nog steeds in een staat van volledige ontkenning. De gerechtigheid voor de meest getroffen mensen, in de meest getroffen gebieden, wordt systematisch geweigerd.
Hoewel we elk klimaatinitiatief verwelkomen, zijn de doelstellingen en verplichtingen die vandaag worden gepresenteerd en besproken, verre van voldoende.
En de tijd voor kleine stapjes in de goede richting is allang voorbij. Als we op zijn minst een kleine kans willen hebben om de ergste gevolgen van de klimaat- en ecologische noodsituatie te vermijden, moet dit veranderen omdat je nog steeds één ding zegt en dan het tegenovergestelde doet.
U spreekt over het redden van de natuur, terwijl u de komende decennia een beleid van verdere vernietiging vasthoudt. Je beloofde toekomstige generaties niet in de steek te laten terwijl je nieuwe mazen in de wet creëert op basis van je beloften van de tactieken die in de eerste plaats in deze puinhoop terechtkomen.
Als de toezegging om al onze uitstoot met 70%, 68% of zelfs 55% te verminderen tegen 2030 eigenlijk het doel betekende om de uitstoot op dat niveau te verminderen. Dat zou een goed begin zijn. Maar dat is helaas niet het geval. En aangezien het algemene niveau van publieke bewustwording zo laag blijft, kunnen onze leiders nog steeds met bijna alles wegkomen.
Niemand wordt verantwoordelijk gehouden. Het is als een spel. Wie zijn boodschap het beste kan verpakken en verkopen, wint. Zoals het nu is, kunnen we zoveel vergaderingen en topontmoetingen houden als we willen, maar tenzij we het klimaat en de ecologische noodsituatie als een noodsituatie behandelen, zal er niet voldoende verandering worden bereikt.
Om te beginnen moeten we jaarlijks bindende koolstofbegrotingen invoeren op basis van de huidige best beschikbare wetenschap. En nu, meer dan ooit, zijn we wanhopig op zoek naar hoop. Maar wat is hoop? Voor mij is hoop niet meer lege verzekeringen dat alles goed komt.
Dat er voor dingen wordt gezorgd en dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Voor mij is hoop het gevoel dat je houdt, ook al zijn alle kansen tegen je. Voor mij komt hoop voort uit daden, niet alleen uit woorden. En voor mij is hoop het vertellen zoals het is.
Het maakt niet uit hoe moeilijk of ongemakkelijk dat ook is. En nogmaals, ik vertel je niet wat je moet doen. Het veiligstellen van onherroepelijke levensomstandigheden en het behoud van het leven op aarde zoals we weten, is immers vrijwillig.
De keuze is aan jou. Maar ik kan je dit verzekeren. Met natuurkunde kun je niet onderhandelen. En uw kinderen en kleinkinderen zullen u verantwoordelijk houden voor de keuzes die u maakt. Hoe is dat voor een deal?" zei Greta Thunberg.