De ontwikkeling van gezonde kinderen is uitermate belangrijk. Maatregelen die nu genomen worden, hebben negatieve impact op de ontwikkeling van kinderen.
Wanneer vinden ouders dat het genoeg is geweest? Wanneer is de grens bereikt? De 1,5M was al erg. Maar met het testbeleid is de grens echt bereikt!
Geschreven na het zien van onderstaande video van kanaal BLCKBX.
Wat hebben de kinderen nodig?
Rust en regelmaat hebben kinderen nodig. Ze willen er graag bij horen. Op het moment dat ouders besluiten hun kinderen niet te testen, wat doet dat dan met het kind? Als je daar aan sleutelt heeft het direct impact op hoe kinderen zich ontwikkelen.
Hoeveel mensen gaan daadwerkelijk hun kind laten testen? En gaat het verplicht worden? Zoveel vragen die gesteld worden over dit onderwerp. We moeten goed onthouden dat kinderen ook kwetsbaren zijn. Op dit moment moeten kinderen zich continu aanpassen.
Ouders maken zich zorgen
Als ouders heb je niet veel in te brengen over het beleid dat op basisscholen gevoerd gaat worden. Bovendien geeft de school zelf de regie uit handen door het beleid van het RIVM te volgen. De GGD zal hierbij betrokken zijn die kinderen gaan beoordelen op hun gezondheid. Pas als je gezond bent, mag je weer mee doen. Met een test mag je er pas bij horen. Erbij horen is een basisbehoefte.
Ouders maken zich zorgen over de angstcultuur die gevormd wordt in scholen. Terwijl de anderhalve meter al eerder ingevoerd is, moeten nu jongeren in groepen 7 en 8 een mondkapje op buiten de klas. In klassen wordt er in groepen gewerkt om besmettingen te voorkomen. Op het schoolplein mag je enkel spelen met kinderen uit je eigen klas.
Wat als een kind positief test?
Als een kind positief getest wordt, dan wordt het kind, en de rest van de klas naar huis gestuurd. Als je kind nou verhoging zou hebben, zou je je kind dan laten testen? Veel ouders zeggen van niet. Maar welke ouders doen het wel? Wie is het eerste kind dat positief getest wordt?
De maatregel heeft daardoor een ander effect. Omdat ouders op deze manier kunnen denken dat het een negatieve impact kan hebben op hun kind. Je kind is immers verantwoordelijk ervoor om de hele klas thuis te houden in quarantaine. Moeten we dat wel willen?
Je wilt wellicht ook dat je kind zelf een situatie kan inschatten of de waarde van het leven kunnen ontdekken. Maatregelen die nu genomen worden, stijgen morele grenzen te boven. Als ouder word je zelf verplicht om te leven op een manier hoe je het niet wilt. Hoe kun je ooit je kinderen bijbrengen wat wel of niet goed voor je is?
Indoctrinatie onder kinderen
Op basisscholen is de indoctrinatie begonnen met posters waarop getoond wordt dat leerlingen graag het vaccin nemen. Kinderen hoeven nog niet voor deze keuze te staan op zo’n jonge leeftijd. De kinderen worden klaargestoomd voor het vaccineren. Kinderen wordt bijgebracht dat zij verantwoordelijk kunnen zijn voor de ziekte van ouderen.
Jeugdjournaal
In het Jeugdjournaal werd de volgende vraag gesteld aan Hugo De Jonge (Minister van Volksgezondheid): “Het lijkt erop dat er bij de maatregelen eerst aan volwassen wordt gedacht, en dan pas aan kinderen. Klopt dat?”
Hugo antwoordde als volgt: “Je hebt eigenlijk niet echt een keuze, omdat je gewoon maatregelen moet nemen om dat virus onder controle te houden. Als we dat niet zouden doen, dan worden alle vaders en moeders, en alle opa’s en oma’s worden ziek, waarvan een flink deel ook in het ziekenhuis komen te liggen. En dan komen er zoveel mensen in het ziekenhuis te liggen dat als je voor iets anders naar de dokter zou willen dan heb je geen plek meer. We hebben niet echt een keuze. We moeten maatregelen nemen.”
Wat doet dit met kinderen of ouders?
Bedenk wat zo’n opmerking doet met de kinderen. Zulke opmerkingen zal zelfs volwassenen niet in de koude kleren komen te zitten. Bedenk goed wat dit met de ontwikkeling van kinderen doet.
Kinderen hebben informatie nodig over hoe een virus werk. Ze kunnen ook meer leren over hoe ze zichzelf gezond kunnen houden. Maar de manier waarop de informatie nu gebracht wordt is niet goed te praten. Tevens is het op onwaarheden berust.
Het is ook belangrijk dat een kind een eigen mening mag hebben. Wanneer een kind enkel bezig is met hoe een ander zich zou moeten voelen, of uit angst meer afstand houdt van anderen, dan helpt dit niet mee in de verbinding die nodig is.
Een eigen mening kan achterwege blijven omdat ze denken dat zij zich er niet over kunnen uitspreken. Niet zo verwonderlijk aangezien je ziet hoe ouders in feite al monddood zijn gemaakt.
Wat te doen?
Het is tijd voor verbeterde ontwikkelingskansen en op basis van een kind zijn persoonlijkheid kun je dit pas bepalen. Leraren en leraressen moeten eigen weloverwogen keuzes kunnen maken zonder uit te moeten gaan van wat het RIVM zegt dat ze moeten doen. Eén ding is zeker; ouders willen zien dat er iets veranderd.