Optimisme is als je gelooft dat alles goed gaat komen zonder dat daar voldoende bewijs voor wordt geleverd om de opvatting te ondersteunen. Natuurlijk, optimisme is broodnodig, maar ‘brood op de plank hebben’ ook. Te positief in het leven willen staan brengt een gevaar met zich mee omdat je daarmee de ontnuchterende realiteit het liefst negeert. Optimisme en realisme zitten elkaar zodanig in de weg waardoor het van belang is dat je beide vaardigheden weet te beheersen. Te hoge verwachtingen hebben strookt tijdens de coronacrisis niet met de realiteit. Probeer een balans te vinden tussen deze twee om te voorkomen dat je optimisme niet omslaat in naïviteit.
Als je vrijheden worden afgenomen moet je het vertrouwen in mensen even loslaten. Bekijk het binnen scherpe kaders en structuren om de realiteit voor ogen te houden. Mensen maken de vergissing door zichzelf niet open te stellen voor de problemen die veroorzaakt worden door disproportionele maatregelen die van kracht zijn. Ze verwachten dat de pijn van korte duur is en de acceptatie is daardoor groter. Het lange termijn denken wordt enorm onderschat. Stapje voor stapje zal je de korte termijn visie moeten inruilen voor wat je op de lange termijn wilt bewerkstelligen. Dit helpt je op de lange termijn.
Mensen die het vaccin nemen denken op de korte termijn weer terug te zijn naar het oude normaal. Op de lange termijn werkt deze visie niet. Alsnog zullen deze mensen zich aan de strikte maatregelen moeten houden. Bovendien kunnen ze nog altijd anderen besmetten. Het is ook belangrijk om aandacht te besteden aan de gevolgen die maatregelen met zich meebrengen. Positief blijven is lastig als je de deuren noodgedwongen moet sluiten terwijl anderen de deuren wel mogen openen. Kermisexploitanten die kunnen niet meer in de buitenlucht hun attracties voor het publiek openstellen. Kroegen mogen niet open of restaurants blijven gesloten en straks heb je overal een testbewijs nodig om nog ergens heen te kunnen.
Moeilijk om nog optimistisch te blijven nietwaar? En toch merk je het dagelijks aan mensen waar je mee spreekt. Ze zien de gevaren niet op hun af komen, negeren het bewust, of hebben het simpelweg niet door. ‘Maar jij ervaart de lasten toch niet als iemand die vanachter zijn computer teksten schrijft’ wordt er dan gezegd. Of ‘ik merk niet zoveel van de maatregelen want kom toch nooit na 9-en buiten’. En ‘nadat iedereen gevaccineerd is, komt alles weer goed’ is er één die je veelvuldig tegenkomt. Het zijn maar een paar van die optimistische trekjes die me dwarszitten. Ik sta positief in het leven, maar optimistisch ben ik op zijn allerminst.
De focus is teveel op corona gelegd. Je ziet het overal om je heen. Je komt er nooit meer vanaf. Terwijl ze spreken van een ‘coronacrisis’, heeft het zich uitgemond in een ‘bewust gecreëerde’ economische crisis. Door tegen te spreken kun je negatieve effecten van overmatige optimisme tegen gaan. Ga bij jezelf te rade of je onbewust meedoet aan te optimistisch zijn in een situatie waar je optimisme volledig overboord dient te gooien. Er moet gekeken worden naar oplossingen die deze crisis niet nog verder uit de hand laten lopen. Argeloos blijven gaat nu niets oplossen. Kijk goed naar het negatieve effect dat het inperken van onze vrijheid heeft op kinderen, jongeren, maar ook volwassenen en ouderen.
Het is misschien tijd om de pessimist te spelen. Ga maar van het slechtste uit, en dan valt het altijd mee. Neem het slechtste van alle mogelijke werelden in je op en vergelijk het met het goede. Je moet beide kanten van het verhaal belichten want anders heb je niet alles verteld. Neem het negatieve en positieve samen en gebruik het om voor het beste te hopen, terwijl je voorbereid bent voor het ergste dat kan komen. Om de kans op angst te verminderen, blijven mensen wegkijken van de feiten. Wat als wij, in één jaar tijd ontwikkeld als viroloog, epidemioloog, ecoloog, toch eens gelijk zouden hebben.
Er is vuur gespuwd om de angst in toenemende mate aan te wakkeren in mensen. De brand is nog lang niet geblust. Probeer je tijdens deze crisis niet voor te doen als optimist. Omdat bij jou nog alles goed en wel is, is dat in de buitenwereld niet het geval. Hoewel je het bij je innerlijke moet zoeken om een betere kijk op de situatie te krijgen, is het belangrijk dat je het naar buiten brengt. Houd je niet in als het aankomt op waar je voor staat. Nu de scholen weer open zijn kunnen ze eindelijk weer brandweertje spelen. Maar krijgen de kinderen de brand geblust? De brandende voeten van ouders verergeren. Als we niet uitkijken wordt het ook hen te warm onder de voeten.
Ik wil je er nog even op wijzen dat overdreven optimistisch zijn in een crisis zeker geen goed uitgangspunt is. Je zou je moeten afvragen welk bewijs je nodig hebt om te kunnen onderbouwen wat er zich af gaat spelen. Kom eens aan onze kant staan en lees met ons mee. Kom te weten over de wondere wereld die vandaag de dag de realiteit is. Niet de illusies die je voorgeschoteld worden. De propagandamachine die dag en nacht overuren draait. Verander je gedrag door kritischer te denken. Vertrouw niet enkel op woorden van specialisten, experts of commentatoren.
Het is tijd om ‘out-of-the-box’ te denken. Kijk wat er om je heen gebeurt in plaats van binnenshuis met gesloten ramen te zitten. Haal het licht naar binnen en begin de waarde van het leven weer beter te begrijpen. Kijk naar buiten en zie de vogeltjes die fluiten en rondvliegen, bladeren van bomen die groeien en heen en weer bewegen, of mensen in uniform die autoriteit uitstralen. Kijk goed naar hen. Dit alles wijst erop dat vrijheid wel degelijk mogelijk is. Deze vrijheid komt je echter niet zomaar aanwaaien. Je moet zelf meer gaan bewegen om te blijven groeien.
Zoek opzettelijk naar andere perspectieven om te leren dat deze crisis niet zomaar gevlogen is. Praat over je bevindingen met anderen om risico’s goed af te wegen. Het langdurig optimistisch blijven leidt tot grote gevolgen in je gedrag omdat je de realiteit niet onder ogen wilt zien. Je moet het probleem bij de kern aanpakken. Een kern gezond verstand helpt je daarbij. Toch ben ik voorzichtig optimistisch dat we onze mening kunnen blijven geven.
De waarheid doet pijn. Ik weet het. Misschien dat deze waarheid daarom ook het liefst vermeden wordt. Leven in angst is geen leven. Leven in vreugde begint bij jezelf, maar die vreugde moet je wel met anderen kunnen delen. En hoe het nu gaat is andersom. Het is enkel verdelen, opsplitsen en scheiden. Maar vergeet niet dat heel veel mensen pijn lijden onder deze omstandigheden. Voor de werkelijkheid weglopen is geen optie meer.
Gelukkig zullen steeds minder personen hun ogen sluiten en voelen zij zich genoodzaakt om na te gaan wat er aan de hand is. De realiteit is te lang uit het oog verloren geweest. Je kunt je herpakken. Je hoeft je niet te schamen. Je bent misleid. Het is niet anders. Nu is de dag aangebroken dat je alsnog kunt meepraten over hoe de wereld in elkaar steekt. Maar ik wil je nog één ding benadrukken; de wereld werkt anders dan je denkt. Jouw letterlijke kijk op de wereld en de manier waarop je informatie verwerkt is anders als dat van een ander. Vind de balans tussen je hart en het voelen, of je hoofd en het denken.
Ik wil je niet ontmoedigen in het waarmaken van je dromen. Maar stop met dromen en word wakker. Het naleven van dromen is niet erg, maar het wordt voor velen onmogelijk gemaakt. Je kunt me een pessimist vinden, maar pas nadat je pessimistisch bent geweest om een veel duidelijker inzicht te krijgen op de werkelijkheid. Het is belangrijk om je uit te kunnen spreken en met elkaar te verenigen zodat we met zijn allen een stuk bewuster zijn. Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken. Blijf jouw kennis delen. Dit zal uiteindelijk leiden tot de optimisme die we nodig hebben in deze wereld.