Alan Jones van Sky News had een gesprek met Mark Latham over welke boeken voorgeschoteld worden op kinderopvangcentrums in Australie.
Het gaat om boeken als 'Pink is for Boys' en 'Julian is a Mermaid'.
Het boek Julian is a Mermaid is ook al vertaald naar het Nederlands.
In Australië lezen tegenwoordig 3- en 4-jarigen dit soort boeken om meer te leren over genderdiversiteit.
Hieronder een gesprek tussen Alan Jones (Sky News) en Mark Latham (NSW One Nation).
Alan Jones:
"Een van de beleidskwesties die een agressief debat vereisen is onderwijs. We verraden onze kinderen, vergis je daar niet in. Ze verlaten de school met kennis van hun eigen geschiedenis en aardrijkskunde."
"Interpunctie, spelling en grammatica. Intellectueel bankroet. Het probleem is dat de afstuderende docenten uit hetzelfde systeem komen."
"Ook zij weten weinig van geschiedenis, aardrijkskunde, spelling, grammatica en schrijven. U weet iets, voor alle miljarden dollars die worden uitgegeven, is er geen enkele minister van onderwijs die de hele kwestie kent."
"In New South Wales is de enige hoop Mark Latham. Als ik de premier zou zijn, zou ik hem minister van onderwijs maken. Maar als ze niets weten van geschiedenis en aardrijkskunde, en niet kunnen spellen, en niet kunnen schrijven."
"Is dit misschien de reden waarom een moeder heeft geschreven naar Latham? Om hem te laten weten over haar driejarige op school, en de boeken dat ze de driejarige proberen te lezen? Laat Mark het verhaal vertellen en je wordt boos."
Mark Latham:
"De kinderopvang laat driejarigen een boek lezen met de titel ‘Pink is for Boys’. Dit is in het Warriewood West Child Care Center, met een slogan als dat het 'alleen om de kinderen gaat', en ze runnen in feite 75 centers in heel Australië."
"Ze hebben in februari besloten dat de kinderen van drie en vier jaar kennis moeten maken met het onderwerp 'genderdiversiteit'. Door middel van de boeken 'Julian is a Mermaid' (in Nederland uitgebracht als 'Julian is een Zeemeermin'; vertaling door Loes Randazzo) en 'Pink is for Boys', proberen ze dit op de meest bizarre manier te rechtvaardigen.
"In New South Wales richtten ze een zaak op met de naam ‘Children’s Guardian’. Ze stelden een aantal richtlijnen op, ik weet niet of ze dat nodig hadden voor de veiligheid van kinderen, de voogd van de kinderen zou voor dingen moeten zorgen als het pleegzorgsysteem in het adoptiesysteem."
"Maar ze hebben deze richtlijnen gepubliceerd, en ze zijn niet bindend, en ze zijn begonnen met te zeggen dat het verplicht is om deze specifieke boeken te lezen en genderdiversiteit te onderwijzen aan drie- en vierjarigen."
"Welnu, de kinderbeschermer is er om kindermishandeling te stoppen, en er zijn veel ouders, inclusief de ouders die dit onder mijn aandacht hebben gebracht, om te zeggen dat ze genderdiversiteit opdringen aan drie- en vierjarigen. Het idee dat een klein meisje een jongen kan zijn, en vice versa, is verwarrend en seksualiseert kinderen, die zich hier niet van bewust zijn."
Child Care heeft het boek ‘Pink is for Boys’ als volgt beschreven:
"Het boek heroverweegt en herformuleert stereotiepe blauw-roze gender binair, en stelt kinderen en hun volwassenen in staat om zichzelf uit te drukken in elke kleur van de regenboog.
"Een mooie gelegenheid voor onze peuters om meer te weten te komen over identiteit, geslacht, stereotypering van kleuren en acceptatie voor inclusie en diversiteit."
Alan Jones:
"Het zijn driejarigen. Julian is een zeemeermin. En ze hebben illustraties om het onderwerp genderdiversiteit af te sluiten met afbeeldingen die kunnen worden besproken over genderdiversiteit, en een jongen die graag een meisje wil worden. Driejarigen!"
Mark Latham:
"Het is beangstigend als de ouders me schrijven. En ze zeiden dat hun kind, en de andere kinderen, van wie ze leren hoe ze naar het toilet moeten gaan, hoe ze goed moeten praten, hoe ze moeten spelen, hoe ze vrienden kunnen maken."
"Ze zouden het geweldig vinden als hun kinderen de basisprincipes van lezen leren. Om ze op drie en vierjarige leeftijd op het pad van genderdiversiteit te brengen, is volkomen waanzin, en volkomen ongepast voor hun leeftijd. Dit zou niet moeten gebeuren. Daar is geen rechtvaardiging voor."
"Het belangrijkste voor de ouders is om hun kinderen uit de kinderopvangcentrum zelf te halen om te kijken naar het materiaal van hun curriculumontwikkelingsmedewerker, die dit trouwens helemaal verkeerd had, er is geen rechtvaardiging voor de 'Children's Guardian'."